Meisje met de Parel van verlopen bloed- en urinebuisdopjes

Op 22 juni 2023 vertelde Anezka Schrumpf, bloedafnamemedewerkster bij RHMDC, over haar Meisje met de Parel. Het kunstwerk is gemaakt van verlopen bloed- en urinebuisdopjes.

Bewondering en trots voor het Meisje met de Parel

We begonnen onze ontmoeting op de bloedafnamepoli in het Reinier de Graaf Gasthuis. Daar staat het kunstwerk op een tafel. Vol bewondering bekijken we het schilderij. Dit moet een enorme klus zijn geweest!

Trots vertelden de aanwezige collega’s: “Het kunstwerk verdient een mooie plek in onze organisatie. Anezka mag het niet meer mee naar huis nemen. We zijn er allemaal verliefd op geworden!”.

Hoog tijd om de diepte in te gaan en te vragen hoe ze op het idee kwam om dit kunstwerk te maken.

Een prullenbak vol buizen

Enthousiast begint Anezka aan haar verhaal: “Ik liep langs de prullenbak op de bloedafnameafdeling. Daarin lagen weggegooide verlopen bloedbuizen. De prachtige blauwe kleur van de doppen sprak mij direct aan. Ik dacht meteen: wat kan ik met al die kleurige dopjes maken?!

Bij de acute opname afdeling (AOA) in het Reinier de Graaf hing destijds een poster van het Meisje met de Parel. Toen ik haar prachtige blauwe hoofddoek zag, wist ik het. Ik ga het Meisje met de Parel maken. Ik zag al helemaal voor me hoe de verschillende doppen van de buizen een plekje in het schilderij kregen.”

Twee jaar lang hebben de collega’s op de bloedafname alle verlopen buizen verzameld. Er zitten zo’n 5.000 dopjes in het kunstwerk! Anezka is dankbaar dat haar collega’s geholpen hebben met het sparen van de dopjes. Het was een enorme klus en het maken ervan ging niet zonder slag of stoot…Echt teamwork!

Experimenteren

Anezka vertelt verder: “Het idee was er, maar daarna kwam het moeilijkste gedeelte: de uitvoering. Ik heb van alles geprobeerd en besloot uiteindelijk mijn vader om hulp te vragen. Ik kom namelijk uit een creatief gezin. Mijn vader is technisch tekenaar geweest. Hij heeft met een speciale machine 16 platen gemaakt. Op elke plaat zitten op de millimeter nauwkeurig, houten plugjes. Op deze plugjes zit een dopje en op dat dopje kan ik de dop van de buizen drukken.

Doordat ik de dopjes kon verplaatsen, was het mogelijk om steeds op een afstand te kijken naar het geheel. Als er iets niet klopte, dan kon ik het direct aanpassen.”

Zwarte doppen

De achtergrond bestaat uit zwarte doppen. Voor de kenners onder ons; wij gebruiken geen buizen met zwarte doppen. We hebben verschillende ziekenhuizen en firma’s gebeld, maar zij konden ons niet helpen. Buizen kopen was geen optie. Anezka was vastberaden om van afgeschreven materiaal iets moois maken.

Ze besloten om een deel van de overgebleven dopjes zwart te maken, maar dat ging niet zomaar. De verschillende soorten lak en verf bleven maar niet goed zitten. Het bladderde er steeds weer af. Daarom zijn de doppen in een ultrasoon én een alcoholbad gelegd… Daarna lukte het om de doppen zwart te maken en houden.

Finishing touch

Met stukjes watten maakte Anezka lichtpuntjes in de ogen en mond. Dat geeft het net een beetje extra.

Het kunstwerk is loodzwaar door de 16 panelen die aan elkaar gemaakt zijn. De hele afdeling hoopt dat het Meisje met de Parel op de afdeling komt te hangen*. “Het geeft in elk geval al een dankbaar gevoel dat iedereen zich er zo hard voor maakt.” Teamwork en teambuilding; wat een leuk neveneffect van zo’n recycle project!

We vragen Anezka wat haar vader van het resultaat vindt. “Hij is, net als ik, blij met het eindresultaat en heeft mij zo goed geholpen! Ondanks dat we het samen deden zei hij wel steeds: …maar het zat allemaal in jouw hoofd.”

Voordat ze het kunstwerk meenam naar de bloedafnamepoli mocht haar oom, die kunstschilder is, het werk beoordelen. Hij adviseerde om 1 dopje te verplaatsen. Verder kon hij niks toevoegen. Wat een compliment!

Een tweede kunstwerk?

Op onze laatste vraag “Komt er nog een kunstwerk?” antwoordt Anezka met de woorden: “NOOIT MEER! Het heeft veel tijd gekost. In elk dopje zit een rubbertje wat eruit moest. Dagenlang verwijderde ik deze rubbertjes. Ons hele huis lag 2 jaar lang vol met buizen en doppen. Toch ben ik ongelooflijk blij dat ik dit gedaan heb en dankbaar voor de fantastische reacties.”

Daarmee sluiten we het interview af. Een week later krijgen we een mailtje van Anezka… “Het kriebelt hoor, ik ben toch weer aan het doppen verzamelen geslagen.”

Wij kijken uit naar het volgende kunstwerk en bedanken Anezka voor het leuke interview!

*Het kunstwerk wordt binnenkort opgehangen in de wachtkamer van de bloedafname in het Reinier de Graaf ziekenhuis.

Meer weten over RHMDC?

Wil je meer weten over RHMDC of bij ons werken? Klik dan op onderstaande buttons!